Vorið er komið...

Ég vaknaði í morgun, daginn fyrir kosningar, við það að stærðar hunangsfluga stakk sér inn um gluggann og fór eins og njósnaflugvél í lágflugi hring um herbergið. Hún suðaði hátt og lét ófriðlega. Þegar hún hafði komist að því að ekkert girnilegt var að hafa hjá mér réðist hún á gardínuna, enn með háu suði, lét sig falla og fann þá leið að glerinu. Eftir að hafa flogið margsinnis geðvonskulega á glerið áttaði hún sig loks á því hvar hægt var að komast út og kvaddi mig án frekari afskipta af mér og mínu. Ég held að hún hafi verið í geðvonskukasti. Hún vaknaði eflaust af vetrardvala í hlýindunum um daginn og hélt að sumarið væri komið. Svo kólnaði og hvað getur hunangsfluga þá gert annað en flogið um og suðað í skapvonsku sinni.

Aðrir vorboðar voru hins vegar í hátíðarskapi í morgun og létu sér skoðanakannanir í léttu rúmi liggja. Sólin skein og fuglasöngurinn var glaðvær og margradda. Ég heyrði í fréttum RÚV í morgun að söngfugl Evrópu hefði brugðið sér í heimsókn með sunnanvindunum og heiðaði nú garðeigendur með nærveru sinni og fögrum söng. Hann verður hér eftir talinn í röð Íslandsvina.

Vorið er alveg örugglega komið og vonandi blása vorvindar í stjórnmálunum eftir kosningarnar á morgun. Nýja ríkisstjórn, takk fyrir.