Eign okkar eða ríki í ríkinu?

Í kvöldfréttum RÚV var sagt frá því að Landsvirkjun teldi sig hafa rétt til að reisa Norðlingaölduveitu, hvað sem liði ummælum Ingibjargar Sólrúnar í gær um að sú umdeilda virkjun væri úr sögunni. Mér leist ekki á þau ummæli Geirs Haarde að stjórnarflokkarnir ættu eftir að koma sér saman um stækkun friðlandsins í Þjórsárverum. Hann var að draga úr orðum Ingibjargar.

Árni Finnsson sagði fyrir nokkru að Landsvirkjun gæfist aldrei upp. Friðrik Landsvirkjunarforstjóri heimsótti Geir í dag og ætlar að ræða við Össur iðnaðarráðherra síðar. Hann er að reyna að tala þá til, svo að Landsvirkjun geti haldið áfram á sinni mjög svo umdeildu braut. Ég spyr: hvernig er það er Landsvirkjun ekki ríkisfyrirtæki? Er það ekki undir kjörinni stjórn? Þarf fyrirtækið ekki að fara að ákvörðunum stjórnvalda? Hvað eiga svona yfirlýsingar að þýða eins og að þeir hafi virkjunarrétt? Er ekki hægt að fella veitt leyfi úr gildi, taka ákvarðanir ríkisfyrirtækisins til baka? Ef ríkisstjórnin ákveður að stækka friðlandið þá á Landsvirkjun að virða það og ekki orð um það meir. 

Ég held að ef Landsvirkjun vogar sér lengra í Þjórsárverum og við Þjórsá, muni það kosta miklu meiri átök en kringum Kárahnjúkavirkjun. Það er nú þegar búið að ganga allt of langt í eyðileggingu á íslenskri náttúru. Ef nauðsynlegt er að virkja meira í þágu landsmanna verður að vanda valið og virkja þar sem eyðilegging verður allra minnst.

Það er stefna ríkisstjórnarinnar að marka framtíðarstefnu varðandi nýtingu orkulinda og reyna að ná sátt um virkjanakosti. Því miður virðist svo sem deilur haldi áfram enda ekki við öðru að búast ef menn ætla að hanga í stóriðjustefnunni. Næst verða það Þeystareykir og Reykjanesið. Ef ákveðið verður að byggja álver við Húsvík þýðir það gjörbreytta ásýnd landsins á stóru svæði í nágrenninu. Þar verður ekki aðeins reist verksmiðja heldur munu gríðarleg línustæði liggja um sveitir og byggja þarf gufuaflsvirkjun með öllu sem henni fylgir. það þýðir gufustróka, byggingar, affallsvatn, eiturefni, o.s.frv. Nei stríðinu er ekki lokið, það er rétt að byrja.

Er ekki kominn tími til að koma böndum á Landsvirkjun? Íbúar þessa lands eiga fyrirtækið og það getur ekki og á ekki að haga sér eins og stjórnendum þess sýnist, eins og ríki í ríkinu. Það verður að vinda ofan af stóriðjustefnunni og taka nýja stefnu. Möguleikarnir eru óteljandi, það er viðurkennt í nýja stjórnarsáttmálanum. Breytt stefna er eina lausnin til að koma á friði í landinu um náttúruverndarmálin.

Setjum Landsvirkjun í útrás. Nýtum þekkingu á orkuöflun í þágu fátækra þjóða, þó þannig að land sé ekki eyðilagt meira en brýna nauðsyn ber til. Við eigum að virkja og framleiða orku eftir þörfum okkar, en ekki til að laða að mengunariðnað og fórna íslenskri náttúru.